Abstract: | W ubiegłym wieku rozwój nauk biblijnych inspirował refleksję teologii dogmatycznej.
Odchodząc od powoływania się na teksty biblijne na zasadzie dicta probantia oraz
od wyłącznie spekulatywnego traktowania ontycznych treści objawienia, teologia dogmatyczna
zwróciła się ku ich wymiarowi historyczno-zbawczemu. Można zauważyć analogiczny
wpływ współczesnej biblistyki na wyodrębnienie traktatu poświęconego Bogu
Ojcu. Znaczącą rolę odegrały w nim studia nad wypowiedziami Jezusa o Bogu jako swoim
Ojcu oraz o Bogu jako Ojcu ludzi. Studia te jednak nie doprowadziły do wyróżnienia
biblijnej nauki o Bogu, analogicznej do chrystologii i pneumatologii biblijnej. W artykule podano przyczyny tego braku oraz trudności w wyodrębnieniu tej nauki. Dostrzeżenie
w dogmatyce jej potrzeby zachęca, aby przedstawić dane biblijne odnoszące się do głównego
protagonisty całej historii zbawienia. Teologia biblijna, która jest zorientowana na
naukę o Bogu Ojcu, jest w stanie uwzględnić rozwój całego objawienia, poświadczony
w obydwu częściach Biblii, ponieważ przede wszystkim na tle tej nauki, którą zawierają
Stary Testament i pisma judaizmu okresu Drugiej Świątyni, można dostrzec nowość objawienia
Nowego Przymierza. W takim studium należy wziąć pod uwagę wszystkie teksty
odnoszące się bezpośrednio i pośrednio do Boga Ojca. |