Systematic position of "Isometopinae" FIEB : "Miridae", "Heteroptera" and their intrarelationships

Abstract

Praca jest nowym spojrzeniem na związki filogenetyczne i stanowisko systematyczne podrodziny Isometopinae (Miridae. Heteroptera). Przedstawiono w niej historię badań faunistycznych oraz poglądy na filogenezę grupy, poczynając od FIEBERA (1860), kończąc zaś na opracowaniach ostatnich lat. Następnie omówiono rozmieszczenie geograficzne form współczesnych, wskazując centra ich liczebności i różnicowania. W kolejnym rozdziale omówiono gatunki kopalne wraz z ich cechami charakterystycznymi. W dalszej części pracy opisano nowe taksony Isometopinae: gatunki, rodzaje, podplemiona i plemiona, podając cechy diagnostyczne. Następny rozdział poświęcono analizie cech morfologicznych Isometopinae, która stanowi próbę określenia ich plezjo- lub apomorficznego charakteru. Na podstawie przeprowadzonej analizy zaproponowano podział Isometopinae. Ustalono, iż w obrębie Miridae można wyróżnić dwie grupy siostrzane. Jedną stanowią Isometopinae, do drugiej należą pozostałe wyróżnione dotąd podrodziny (wraz z Diphlebinae, które były zaliczane do Isometopinae). Isometopinae, obejmujące współczesne gatunki, rozpadają się na trzy linie rozwojowe: Gigantometopini, Isometopini oraz Myiommini. Uwzględniając gatunki kopalne, można stwierdzić, iż tworzone przez nie plemię Electromyiommini stanowi grupę siostrzaną kładu Isometopini-Myiommini.