Edukacja kobiet w społeczeństwie demokratycznym

Abstract

Demokracja to pewien sposób rządzenia. Samo to pojęcie niewiele jeszcze mówi o treści rządów. Demokracja może być dobra lub zła, oświecona lub kołtuńska, praworządna lub tyrańska. Wolność natomiast wyznacza granice władzy i to każdej władzy, niezależnie od tego, w jaki sposób jest ona sprawowana. Nowożytne demokracje są inne: ograniczone. Władza większości ma tam granice wyznaczane przez konstytucje. Najbardziej doniosłymi ograniczeniami władzy są prawa jednostek, których to praw żadna, nawet najbardziej demokratyczna władza nie może naruszać. Prawa gwarantują ludzką wolność (Osiatyński, 1991). Demokracja jest jedynym systemem politycznym, który istnieje - jest to warunek niezbędny, chociaż oczywiście nie jedyny - dzięki temu, że co najmniej większość społeczeństwa pojmuje, akceptuje i czynnie realizuje zasady tego systemu (Król, 1993). W systemach demokratycznych, które są dopiero w trakcie budowy, bierność lub obojętność większości społeczeństwa stanowi realne zagrożenie, ponieważ nie uległy jeszcze wykształceniu te wszystkie instytucje pośredniczące, które niemal automatycznie zapewniają komunikację między rządzącymi a rządzonymi. W szczególności komunikacji takiej nie zapewniają prasa i mass media. I właśnie dlatego jedyną szansę dla takich krajów stanowi demokracja republikańska, w której społeczeństwo jest aż do granic rozsądku angażowane do udziału w decyzjach politycznych, w których debata polityczna na podstawowe tematy jest rzeczywiście debatą powszechną. Należy pamiętać, że prawu do udziału w decyzjach politycznych musi towarzyszyć prawo do wolności od polityki, ale niedobrze by było dla Polski i dla innych krajów znajdujących się w podobnej sytuacji, gdyby z tego drugiego prawa chciała skorzystać większość obywateli (Król, 1993). Niedobrze byłoby w szczególności, gdyby w owej powszechnej debacie zabrakło głosu kobiet, ich przedstawicielstwa.