Tabu w literaturze dla młodego czytelnika

Abstract

Czy w literaturze dla dzieci i młodzieży powinny istnieć tematy tabu? K. Oscar (wł. Ole Dalgaard), duński pisarz, dramaturg i reżyser, autor ponad pięćdziesięciu książek dla dzieci1, w publikacji zbiorowej podejmującej kwestię tabu w utworach adresowanych do młodych czytelników, zastanawia się: „gdzie są granice tego, o czym można pisać w ilustrowanych książkach dla dzieci”2. Czy w związku z tym da się je wyznaczyć? Czy łatwo je przekroczyć? Dziecko to przecież specyficzny, ale wymagający odbiorca. Rozpozna obłudę i hipokryzję, nie zaakceptuje przesady, odrzuci natrętny dydaktyzm. Z drugiej jednak strony, jest podatne na wszelkie wpływy, a książki na początkowym etapie jego rozwoju intelektualnego spełniają bardzo ważną rolę. Dobre pozycje wzbogacają i rozwijają wyobraźnię, ukazują świat wartości, wzorce osobowe oraz godne przejęcia postawy życiowe. Analogicznie: złe — psują gust odbiorcy. W tym kontekście istotna jest również rola pisarza, który powinien brać pełną odpowiedzialność za każdego młodego czytelnika będącego adresatem jego utworu." [fragment tekstu]