Mapa współczesnych badań nad książką dziecięco-młodzieżową

Abstract

Książka dla dzieci i młodzieży współcześnie staje się przedmiotem badań coraz większej liczby osób, związanych z różnymi instytucjami — takimi jak np. wydawnictwa, czasopisma, biblioteki — działającymi samodzielnie lub będącymi częściami struktury placówek naukowych. Nadal rozwijają się badania, o czym w 2009 roku pisała Krystyna Heska‑Kwaśniewicz, w czterech dużych ośrodkach uniwersyteckich: w Katowicach, Krakowie, Warszawie i Wrocławiu1, do których od nowego wieku dołączyły ośrodki w Łodzi, Kielcach i Szczecinie. Wiele z nich umacnia swoją pozycję na mapie ośrodków zajmujących się literaturą dla dzieci oraz służy bibliotekarzom, rodzicom, nauczycielom i studentom. Można zaobserwować dużą dynamikę działań skupionych wokół literatury dla dzieci i młodzieży: powstawanie nowych kierunków, trendów, a także kolejnych ośrodków. Różnorodność postaw naukowych jest ogromna: od tradycyjnych badań historycznoliterackich, przez kulturoznawcze z przewagą akcentów antropologicznych, po bibliologiczne, pedagogiczne i biblioterapeutyczne. Badaczka twierdzi: „W ostatnich latach coraz częściej jednak można zauważyć odchodzenie od dawnego typu badań literaturoznawczych w stronę kulturoznawstwa i bibliologii”2." [fragment tekstu]