Dziedzictwo w strategiach turystyki kulturowej

Abstract

"Dziedzictwo kulturowe, rozumiane jako rodzaj kapitału, wykorzystywane jest obecnie w wielu obszarach, w tym turystyce kulturowej, która rozwija się, czerpiąc z jego materialnych i niematerialnych zasobów. Proces ten jednak warunkują liczne czynniki. Z jednej bowiem strony, turystyka przynosi konkretne korzyści materialne, co dla społeczności lokalnej będącej w „posiadaniu” pożądanych atrakcji, może być szansą na zapewnienie sobie odpowiedniego poziomu życia, nierzadko wyjścia z zapaści finansowej. Z drugiej strony intensywnie prowadzona eksploracja turystyczna niesie ze sobą ingerencję w kulturowy i środowiskowy krajobraz, co niejednokrotnie w konsekwencji owocuje głęboką dewastacją miejsc i wyniszczeniem społecznej tkanki. Analiza procesów eksploracji dziedzictwa dowodzi, że dostosowuje się je do wymogów standaryzacji masowej turystyki, podczas gdy równocześnie, istnieje potrzeba utrzymania jego autentyczności i podkreślenia wyjątkowości. Zachowanie równowagi między tymi obszarami to wyzwanie dla wszystkich uczestników rynku turystycznego, tak dla touroperatorów, jak i depozytariuszy przyrodniczego lub kulturalnego dziedzictwa." (fragm.)