Prywatność, społeczność, "kosmiczność"

Abstract

Autor artykułu stara się oddać stosunek zwykłego obywatela do sfer życia społecznego i politycznego. Za przyczynę wysoce negatywnego odbioru polityki uznaje wielki wymiar zachodzących tam zjawisk. Mniejszy wymiar zjawisk życia społecznego, w których obywatel bezpośrednio uczestniczy przede wszystkim przez pracę zawodową, jest przyczyną mniej intensywnych, ale wciąż negatywnych odczuć dotyczących tej sfery. Naturalną ostoją dla człowieka jest życie prywatne, którego moralna wartość dodatkowo otrzymuje sankcję ze strony religii lub naturalnej etyki. Wyłącznie obronną postawę obywatela wobec życia społecznego i politycznego Autor artykułu nazywa egoizmem sfery prywatnej. Autor postuluje przezwyciężenie tego egoizmu poprzez większe zwrócenie uwagi na Dobro zawarte w życiu społecznym i politycznym niż zawarte tam Zło. „Kosmiczna" wielkość idei religijnych czy etycznych nie powinna służyć zamykaniu się życia prywatnego w swojej kameralności, ale otwieraniu się na szerokie horyzonty życia społecznego i politycznego.