The province in Italy as the weakest link in the multilevel governance

Abstract

Even though the province has been a territorial division unit since the unification of Italy, despite the passing of over 150 years it has not been able to obtain a clear institutional identity. Its existence has been repeatedly questioned with attempts of abolition followed by reactivation. The economic crisis of 2008 brought again into question the legitimacy and efficiency of the functioning of the province. The latter was about to be abolished by means of an unsuccessful constitutional reform, which was rejected in the constitutional referendum of December 4, 2016. Nevertheless, in 2014 Parliament adopted the so-called Delrio Act, which did not eliminate the province, but transformed it into the so-called wide territorial unit (enti territoriali di area vasta) together with the newly created metropolitan cities. In Sicily, the provinces were abolished and free consortia were created in their place, while in the Friuli-Venezia Giulia region inter-municipal territorial unions were formed. After the reforms carried out as a result of the economic crisis of 2008, the province became only one of many units of an intermediate level of the state structure and its actual significance was related to the policy of a particular region and assigned functions (regional rescaling). The weakening of the political position of the province is associated with its increasing dependence on the region, the elimination of the direct election of its organs, unpaid character of work in provincial bodies and the reduction of financial resources for existing competences. Choć prowincja jest jednostką podziału terytorialnego od zjednoczenia Włoch, to mimo upływu ponad 150 lat nie zdołała uzyskać jednoznacznej tożsamości instytucjonalnej. Podważono jest istnienie wielokrotnie, podejmując próby jej zniesienie a następnie reaktywacji. Kryzys ekonomiczny 2008 roku ponownie poddał pod dyskusję zasadność i efektywność funkcjonowania prowincji wraz z próbą jej likwidacji w drodze nieudanej reformy konstytucyjnej, która została odrzucona w referendum konstytucyjnym z 4 grudnia 2016 r. Parlament uchwalił jednak w 2014 r. tzw. ustawę Delrio, która wprawdzie nie zlikwidowała prowincji, ale przekształciła je w tzw. jednostki terytorialne o szerokim obszarze (enti territoriali di area vasta) wraz z nowopowstałymi miastami metropolitalnymi. Na Sycylii zniesiono prowincje a w ich miejsce utworzono wolne konsorcja, a w regionie Friuli-Wenecja Julijska międzygminne unie terytorialne. Po reformach przeprowadzonych w efekcie kryzysu ekonomicznego 2008 r. prowincja stała się jedną z wielu jednostek pośredniego poziomu struktury państwa, a jej faktyczne znaczenie związane było z polityką konkretnego regionu oraz przydzielonymi funkcjami (regional rescaling). Osłabienie pozycji ustrojowej prowincji wiąże się z coraz większym jej uzależnieniem od regionu, likwidacją bezpośredniego wyboru jej organów, bezpłatnym sprawowaniem funkcji w organach prowincji oraz zmniejszeniem środków finansowych na jej funkcjonowanie.