Abstrakt: | Omówione w tym krótkim szkicu przykłady to oczywiście nie
jedyne nitki, które wypruć się dają z poetyckiej tkaniny autorstwa
Słowackiego. Myślę jednak, że już ten materiał wystarczy, żeby
stwierdzić, iż poeta nie tylko swoje nitki wplata w europejską tradycję
łączącą w symbolice tkaniny dwie sfery: życia i poezji, ale też szczególnie
jest wyczulony na analogie pomiędzy procesem tkania i pisania
tekstu, a metaforę tkaniny chętnie wykorzystuje na potrzeby refleksji
metaliterackich. Warto zwrócić uwagę na konsekwencję poety: temu,
kto w swoje teksty wplata zawsze nitki wyprute z dzieł cudzych, kto
zszywa często grubymi ironicznymi ściegami materiały o różnych
literackich kolorach, wzorach i fakturach, komu wątek czasem rwie
osnowę — z pewnością bliżej do krosien niż do harfy. |