Między Erosem i Tanatosem : o twórczości Wojciecha Kuczoka

Abstract

Urodzony w 1972 roku w Chorzowie Wojciech Kuczok — z zamiłowania oddający się speleologii — jest prozaikiem i krytykiem filmowym, którego teksty publikowane były między innymi na łamach „FA‑artu”, „Kina”, „Nowego Nurtu”, „Opcji”, „Rzeczpospolitej”, „Studium”, „Tygodnika Powszechnego”, „Kresów” czy „Twórczości”. Po zbiorze poetyckim zatytułowanym Opowieści samowite (1996) i arkuszu poetyckim Larmo (1998) wydał, nominowane do Nagrody Literackiej Nike (i nagrodzone w V Konkursie Literackim Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek w 2000 roku), opowiadania zatytułowane Opowieści słychane (1999). Trzy lata później ukazały się, nominowane z kolei do Paszportów „Polityki”, Szkieleciarki1. Rok 2003 przyniósł natomiast powieść Gnój… (uhonorowaną Nagrodą Literacką Nike i Paszportem „Polityki” oraz uznaną za książkę Wiosny 2003 Poznańskiego Przeglądu Nowości Wydawniczych), która stała się inspiracją filmu fabularnego Pręgi (wyreżyserowanego przez Magdalenę Piekorz, nagrodzonego Złotymi Lwami na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni). Później pojawiły się jeszcze: Widmokrąg (2004), Senność (2008), Spiski. Przygody tatrzańskie (2010) i Obscenariusz. Wypisy z ksiąg nieczystych (2013).