Abstract: | Prozę Krzysztofa Vargi najczęściej postrzegano jako przykład pisania od
lat jednej i tej samej książki. Jego kolejne publikacje: Chłopaki nie płaczą (1996),
Bildungsroman (1997), Śmiertelność (1998), 45 pomysłów na powieść. Strony B singli
1992—1996 (1998), Tequila (2001), Karolina (2002), Nagrobek z lastryko (2007),
Aleja Niepodległości (2010) oraz Trociny (2012), „choć utrzymane w różnych
rejestrach i coraz dojrzalsze, czytane dziś układają się w cokolwiek autobiograficzne
continuum, łączy je gest poszukiwania straconego czasu: wszystkie
spoglądają wstecz i w siebie nawzajem”. Varga jest zakładnikiem tematu
przemijania. Na różne sposoby przekonuje, że naszym podstawowym zajęciem
jest jałowe, w gruncie rzeczy, marnotrawienie czasu, że właściwie przez
całe życie zajmujemy się nade wszystko umieraniem. |