U kastalskiego źródła - eponimy w polszczyźnie

Abstract

W tytule naszego artykułu przywołujemy eponimiczny frazeologizm o proweniencji mitologicznej kastalskie źródło ‘źródło natchnienia poetyckiego, weny i inspiracji poetyckiej’2. Komponentem przywołanego frazeologizmu jest przymiotnik kastalski - derywat od Kastalia, nazwy świętego źródła w Delfach u podnóża Parnasu, poświęconego Apollinowi i muzom. Zatrzymujemy się u kastalskiego źródła, ponieważ nasz tekst dedykujemy Profesor Ewie Jaskółowej, która w swoich publikacjach niejednokrotnie pisała o natchnieniu poetyckim, a także o twórczości tych, którym wena poetycka towarzyszyła. Nie jest to wszak jedyny powód, dla którego przywołujemy mitologizm kastalskie źródło. Należy on do wielu idiomów kultury europejskiej, które wymagają znajomości europejskiego „dialektu symbolicznego”4, tego samego, który jest niezbędny, by właściwie odczytać i zinterpretować (jeśli pojawiają się w tekście literackim) eponimy. [fragm. tekstu]