Edukacja nie powstaje w próżni. Wstęp

Abstract

"Edukacja nie powstaje w próżni. Nie stanowi neutralnego projektu. Uniwersalny rozmach czy aspiracje powszechności nie są w stanie przykryć jej kulturowego podłoża. Bez względu na dążenia do objęcia parasolem szkolnym „wszystkich” uplasowanych „wszędzie” (pooświeceniowe ideały są partykularnym „produktem” europejskim), przykuwa naszą uwagę grunt kultury, solidniejszy niż nam się wydaje. Odporniejszy niż globalne rozmycie. Trzeba jedynie wniknąć w głąb zakotwiczenia edukacji w kontekstach kulturowych, odsłonić jej zakorzenienie we wzorach namysłu i zachowań, w wyobrażeniach człowieka oraz wspólnoty, w rytmach codzienności i odświętności, a końcu w ugruntowaniu metafizycznym – odmiennie rozstrzygającym to, o co warto się spierać, jak podjęcie życia i śmierci, wolności, woli i konieczności, losu, Boga, prawdy etc." (fragm.)