Biopsychospołeczne aspekty cyklicznej zmienności w obszarze realizowania przez kobiety funkcji prokreacyjnych na przykładzie zespołu napięcia przedmiesiączkowego

Abstract

Przeświadczenie o zmienności kobiecej natury ma w świadomości społecznej swoje wielowiekowe ugruntowanie. Dowodów dostarczają nie tylko codzienne obserwacje, ale także naukowe eksperymenty. Zagadnienie to inspiruje wielu badaczy ludzkiej psychiki i zachowań (psychologów, biologów, filozofów). Kobieca zmienność, wiążąca się nieodłącznie z emocjonalnością, nie jest tylko stanem, w którym aktualnie znajduje się kobieta. Można jej bez wątpienia przypisać atrybut cechy świadczący o tym, że stanowi niemalże immanentny element kobiecej natury. Bernard Shaw, ujmując jej sedno, napisał: „Kobieta w swej zmienności jest stała jak wodospad”1. Przypisywane tym samym ludzkiemu zachowaniu cechy, takie jak stałość i zindywidualizowanie, doskonale wpisują się w kobiece reakcje. W zmienności kobiecej natury można paradoksalnie doszukać się dowodu na jej stałość. Jest to bardziej zrozumiałe w sytuacji, gdy uwzględni się jej cykliczny przebieg. Znajomość kobiecej biologii oraz ściśle z nią powiązanej psychiki i zachowania staje się kluczem do zrozumienia i zaakceptowania kobiecości.