Stosunki polsko-litewskie

Abstract

Traktat polsko-litewski o przyjaznych stosunkach i dobrosąsiedzkiej współpracy podpisany 26 kwietnia 1994 roku stanowił istotny przełom w procesie ewolucji wzajemnych relacji. Zawarte w nim postanowienia o poszanowaniu suwerenności i integralności terytorialnej, zakaz agresji zbrojnej, zakaz ingerencji w sprawy wewnętrzne, zobowiązanie do pokojowego rozwiązywania sporów, potwierdzona wola obu krajów do rozszerzania współpracy międzynarodowej i transgranicznej wpłynęły korzystnie na sposób postrzegania i ocenę obu krajów w instytucjach europejskich. Artykuły 14—18 traktatu odnoszą się do gwarancji dla przedstawicieli mniejszości narodowych. Zagwarantowano używanie nazwisk w brzmieniu języka ojczystego, dopuszczono używanie języka mniejszości w urzędach, powołano pełnomocnika ds. dziedzictwa kulturowego. W formie zobowiązania obu stron została zapowiedziana ochrona cmentarzy, grobów, miejsc pochówków, pomników oraz miejsc i obiektów pamięci narodowej.