Dziś jeszcze prawo wyboru, za rok już obowiązek – nadzieje i niepokoje rodziców związane ze szkolną edukacją sześciolatków

Abstract

Dla większości placówek przedszkolnych okres marca i kwietnia to czas intensywnych działań związanych z przygotowaniem i przeprowadzaniem postępowania rekrutacyjnego. Jest to również czas rozstrzygnięć ważnych dla rodziców, ponieważ w tym okresie podejmują oni decyzje dotyczące dalszego rozwoju dziecka. Można przyjąć, że do roku 2009 rodzicom pozostawiono dwie drogi wyboru związane z zapewnieniem instytucjonalnej opieki wychowawczej nad dzieckiem w wieku pomiędzy trzecim a szóstym rokiem życia. Po pierwsze, mogli się oni zdecydować na objęcie dziecka sześcioletniego wyłącznie obowiązkowym rocznym przygotowaniem szkolnym, realizowanym w przedszkolach lub oddziałach szkolnych, bądź w przypadku drugim zapewnić opiekę przedszkolną dziecku 3-, 4- lub 5-letniemu. W roku 2009, w perspektywie planowanej reformy, pojawiła się jeszcze możliwość pozwalająca rodzicom na wybór trzeciego rozwiązania i umożliwienie sześciolatkowi, po spełnieniu wymogów ustawowych1, wcześniejszej realizacji obowiązku szkolnego. Rok szkolny, przypadający na lata 2011/2012, jest ostatnim, w którym to rodzice taką właśnie decyzję mogą podjąć. Po kolejnej nowelizacji w styczniu 2012 roku ustawy o systemie oświaty wszystkie sześciolatki objęte zostaną obowiązkiem szkolnym dopiero w 2014 roku, zaś dzieci pięcioletnie rozpoczną obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne. Jak każda reforma edukacyjna, tak i ta zaplanowana na rok 2012 wzbudza szereg emocji i kontrowersji. Obawy środowisk szkolnych, przedszkoli oraz rodziców dzieci sześcioletnich znajdują swoje uzasadnienie w dotychczas nie w pełni zweryfikowanych założeniach poprzednich reform, niedostatecznej informacji na temat dokonujących się aktualnie przemian, wyłączeniu rodziców i nauczycieli z możliwości współdecydowania o przyszłości edukacyjnej dziecka, braku wyraźnych działań szkół i gmin zmierzających do przygotowania placówek na przyjęcie najmłodszych uczniów oraz nadzieja zainteresowanych na odroczenie lub wycofanie się z planowanej reformy.