The Desire to wipe the slate green, or why the world is in need of a hard reset

Abstract

Esej jest próbą analizy niektórych popularniejszych trendów ideologicznych „zielonego” dyskursu, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień czystości oraz powrotu świata do wyidealizowanego stanu z czasów przedindustrialnych, niedotkniętego problemami współczesnej egzystencji. Omawia on dążenie do czystości pod kątem ekopolityki oraz ekopoetyki, jednocześnie sprzeciwiając się stanowi czystości, samemu noszącemu znamiona kulturowej manipulacji, jako pożądanemu. Po krytycznym odczytaniu fragmentów Oryksa i Derkacza Margaret Atwood, wysunięta zostaje teza, że uporczywe faworyzowanie wyższości Natury nie różni się w skutkach od innych apokaliptycznych scenariuszy, w których ludzkość przymusowo powraca do czasów przedtechnologicznych, tym samym podkreślając wagę kontekstu ludzkiej kondycji, która czerpie garściami ze swojego podwójnego, kulturowo-naturalnego rodowodu.