Russkij i pol'skij ugolovnye zargony : leksiko-semanticeskie osobennosti i konceptual'nye razlicia

Abstract

Rosyjski i polski żargon przestępczy na obecnym etapie ich rozwoju cechuje pewne podobieństwo w zakresie uzusu i duża zbieżność zjawisk językowych. W wielu przypadkach można mówić o ich wyraźnym krzyżowaniu się. Dotyczy to przede wszystkim zasobu leksykalnego, specyfiki użycia wyrazów, semantyki podobnych jednostek językowych, a także wielu innych parametrów. Analizując lingwistyczno‑psychologiczne aspekty mowy środowiska kryminalnego i środowisk marginalnych w stosunku do niego, autorzy zwracają uwagę na specyfikę występowania tego zjawiska w Rosji na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci. W toku analizy zwracają również uwagę na dające się zaobserwować różnice w egzystowaniu polskich i rosyjskich żargonizmów.