Ruiny istnienia : szkice o poetach mniej obecnych

Abstract

Ruiny istnienia… gromadzą artykuły o poetach polskich xx wieku mniej obecnych i o wierszach bytujących peryferyjnie w świadomości czytelniczej. Teksty pisane przez lata, publikowane w różnych miejscach, spotykają się teraz z sobą, połączone jedną okładką, może nawet dziwiąc się takiemu sąsiedztwu, jakie im przeznaczono. Nie ma co ukrywać: jest to sąsiedztwo przypadkowe, autorów tutaj interpretowanych nic nie łączy lub łączy zgoła niewiele. Jeżeli stali się — decyzją krytyka — współtwórcami tej książki, to dlatego, że ich współobecność w wieku xx miała także taki charakter — spotkania ułamkowego. Książka, przynosząc uwagi o poetach szeroko rozumianej „współczesności”, pokazuje, jak trudno uspójnić doświadczenie jednostkowe w jednolitym systemie epoki/okresu. I jak łatwo poeci uciekają przed taką diabelską pokusą krytyki. Choć przecież coś ich łączy: istnienie, nieuchronnie obracające się w ruinę.