Therapy or obsession? : Dante Gabriel Rossetti's problems with his self

Abstract

Artykuł przedstawia zagadnienie tożsamości w wybranych dziełach Dante Gabriela Rossettiego. Na podstawie analizy niedokończonego opowiadania St. Agnes of Intercession oraz obrazu Beata Beatrix, ukazane jest nieustanne napięcie między rzeczywistością i ideałem, dążenie do doskonałego piękna oraz lęk przed wpływem, które to motywy stanowią centralny temat dzieł tego artysty epoki wiktoriańskiej. Wychodząc od analizy sposobu przedstawienia postaci kobiecej w obrazach i tekstach autorstwa Rossettiego, artykuł ukazuje podstawowe założenie twórcze tego artysty, które brzmi: sztuka powinna ukazywać obraz duszy epoki i tożsamej z nią duszy artysty. U Rossettiego myśl ta wyrażona jest często w formie portretu zachwycającej postaci kobiecej, wzorowanej przeważnie na jego młodo zmarłej żonie Elizabeth Siddal. Drugim podejmowanym wątkiem jest kwestia niemożliwości osiągnięcia tego ideału, czyli niemożliwości oddania idealnego wewnętrznego piękna w dziełach, czy to malarskich, czy to literackich. Świadomość owego rozdźwięku między idealnym i rzeczywistym, duchowym i materialnym obecna jest w dziełach Rossettiego, sprawiając, że w tak wielu z nich podejmuje on temat tożsamości i wykorzystuje motyw sobowtóra.