| Abstrakt: | Zasadniczym celem pracy jest przedstawienie modelu ochrony praw cudzoziemców
przyjętego na gruncie francuskiego prawa administracyjnego. Konsekwencją tak zakreślonego
pola peregrynacji naukowych było ustalenie wpływu prawa europejskiego na rozwiązania
prawne przyjęte we Francji oraz w Polsce. Podjęta w pracy charakterystyka tych instytucji,
nie w aspekcie cząstkowym, ale jako pewnej zwartej całości charakteryzującej się
właściwymi tym instytucjom cechami, pozwoliła nie tylko na przeprowadzenie analizy
poszczególnych typów instytucji we Francji i w Polsce, ale również badań
prawnoporównawczych umożliwiających uchwycenie różnic oraz cech wspólnych dla tych
dwóch systemów prawnych. Podejście takie wydaje się zasadne również z tego powodu, że
uchwycenie istoty prawnej i cech charakteryzujących poszczególne instytucje ochrony praw
cudzoziemców we Francji i w Polsce umożliwiło sformułowanie odpowiedzi na pytanie, czy
możemy mówić o wykształceniu się cech konstytutywnych właściwych dla obu
analizowanych systemów prawnych co w znacznym stopniu przyczyniło się do ukazania
holistycznej wizji analizowanej problematyki. Należy zwrócić uwagę, że wybór
prawodawstwa Republiki Francuskiej nie był przypadkowy. Okolicznością decydującą była
zmieniająca się na przestrzeni XX wieku struktura społeczna we Francji. Struktura która z
jednolicie narodowej i jednolicie kulturowej ewoluowała w kierunku modelu państwa
wielonarodowego oraz wielokulturowego. Jedną z konsekwencji tego procesu była
konieczność wprowadzenia adekwatnych rozwiązań prawnych. Warto podkreślić, że
doświadczenia Republiki Francuskiej, stanowią swoistą „latarnię morską”, która wskazuje
właściwe kierunki prac legislacyjnych prowadzonych nie tylko w Polsce, ale również w
innych państwach. Należy podkreślić, że podjęte w niniejszej pracy rozważania nie zmierzają
do sformułowania pod adresem prawodawcy szczegółowych propozycji de lege ferenda, ale
są punktem wyjścia do określenia podstawowych zasad, na jakich powinien opierać się
teoretyczny model w tym zakresie. Szczególną rolę przypisuje się instytucjom nieznanych w
polskim systemie prawnym, które stanowią forpocztę problemów odnoszących się do ochrony
praw cudzoziemców z którymi może spotkać się polski ustawodawca. |