Abstrakt: | Punktem wyjścia dla zaproponowanej tu analizy twórczości kanadyjskiej poetki Lorny Crozier
jest dyskusja nad zmianami w postrzeganiu zwierząt, które zachodzą we współczesnej kulturze
Zachodu. Granica między człowiekiem a zwierzęciem jest dzisiaj szczególnie płynna, czego dowodem
są, między innymi, zmiany w zapisach prawnych regulujących status małp człekokształtnych.
Tradycyjna dychotomia człowiek – zwierzę bądź kultura – natura wydaje się natomiast szczególnie
interesująca w kontekście kanadyjskim, gdzie dzikość natury postrzegana była przede wszystkim
jako zagrożenie, przed którym należy się bronić. Teoretycy „kanadyjskości” ustanawiali więc jednoznaczne
granice między naturą a cywilizacją. Lorna Crozier – kanadyjska poetka prerii – postrzega
jednak te granice nie jako linie rozłamu, ale jako miejsca spotkań człowieka i zwierzęcia,
w których komunikacja między – lub ponad – gatunkowa staje się możliwa. |