Aeolian sands on Yarki Island in northern Baikal

Abstract

Wyspa Jarki stanowi bardzo wąską (50–100 m) kosę lub mierzeję, oddzielającą północny kraniec Bajkału od Angarskiego soru. Jest efektem akumulacji osadów przynoszonych przez Kiczerę i Wierchnią Angarę, a także oddziaływania fal bajkalskich. Jest więc formą holoceńską, zbudowaną z piaszczystych osadów rzecznych i jeziornych, które po wynurzeniu się nad poziom wody zaczęły być modelowane przez wiatr. Rozwinęły się tu liczne formy wydmowe o wysokości niegdyś sięgającej do 10–12 m, których podstawę stanowią dawne wały brzegowe. Praca przedstawia charakterystykę współczesnej rzeźby eolicznej tego obszaru, a przede wszystkim zwraca uwagę na mechaniczne cechy piasków przewianych na tle utworów podłoża.