DC pole | Wartość | Język |
dc.contributor.author | Pawelec, Dariusz | - |
dc.date.accessioned | 2019-03-11T07:47:33Z | - |
dc.date.available | 2019-03-11T07:47:33Z | - |
dc.date.issued | 2014 | - |
dc.identifier.citation | P. Śliwiński (red.), "Poeta i duch wolności : szkice o twórczości Stanisława Barańczaka" (S. 111-121). Poznań : Wydawnictwo Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury | pl_PL |
dc.identifier.isbn | 978-83-64504-22-8 | - |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12128/8454 | - |
dc.description.abstract | Szkic podejmuje problem relacji intertekstualnej pomiędzy poezją Stanisława Barańczaka i Witolda Wirpszy. W rozmowie opublikowanej w roku 1991 Barańczak wprost uznawał patronat starszego od siebie poety w zakresie „umiejętności wyjścia poza kategorie czystego liryzmu”, odnajdywanej „u Wirpszy z jego elastycznością w traktowaniu gatunków i form”. W innym miejscu pisał o tym, że Wirpsza miał na niego wpływ zupełnie szczególny, taki, który “przenika w tkankę stylu, w rytm wiersza, w dobór słownictwa”. Artykuł poddaje te sądy analitycznej weryfikacji. Obok sięgnięcia do arsenału chwytów charakterystycznych także dla innych lingwistów, takich jak modyfikacje frazeologizmów, paronomazje, konceptyzm oparty na paradoksie i oksymoronie, wykorzystanie przerzutni w funkcji „zawiedzionego oczekiwania”, itp., znalazł Barańczak u Wirpszy także inne, bardziej swoiste dla tego drugiego twórcy, rozwiązania artystyczne, jak np. regularne stosowanie wtrąceń parentetycznych w funkcji komentującej i konkretyzującej. Znamienne podobieństwa odnaleźć można także w zakresie wyobraźni poetyckiej. Autor szkicu udowadnia, że obok tomu Przesądy najważniejszym dla Stanisława Barańczaka źródłem nawiązań oraz inspiracji odnalezionych w twórczości Wirpszy, jest poemat Faeton. Lektura poematu Wirpszy oraz wierszy Barańczaka z tomu Jednym tchem i Dziennik poranny każe myśleć o wzajemnym odniesieniu ich utworów, wynikłym ze świadomego zastosowania strategii intertekstualnej. | pl_PL |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | WBPiCAK Poznań | pl_PL |
dc.subject | Witold Wirpsza | pl_PL |
dc.subject | Stanisław Barańczak | pl_PL |
dc.subject | "Przesądy" | pl_PL |
dc.subject | "Faeton" | pl_PL |
dc.subject | "Dziennik poranny" | pl_PL |
dc.subject | "Jednym tchem" | pl_PL |
dc.subject | poezja lingwistyczna | pl_PL |
dc.subject | intertekstualność | pl_PL |
dc.title | Wirpsza Stanisława Barańczaka | pl_PL |
dc.type | info:eu-repo/semantics/bookPart | pl_PL |
dc.description.references | Balcerzan E., O „wczesnym” Barańczaku autobiograficznie. „Topos” nr 1-2, 2008. | pl_PL |
dc.description.references | Barańczak S., Zaufać nieufności. Osiem rozmów o sensie poezji. Red. K. Biedrzycki. Kraków 1993. | pl_PL |
dc.description.references | Barańczak S., „Pisane w karnawale”. „Nurt 1967, nr 6. | pl_PL |
dc.description.references | Barańczak S., Nieufni i zadufani. Romantyzm i klasycyzm w młodej poezji lat sześćdziesiątych. Wrocław 1971. | pl_PL |
dc.description.references | Barańczak S., Oczy Lizawiety Prokofiewny. „Odra” 1971, nr 6. | pl_PL |
dc.description.references | Barańczak S., Na 60-lecie Witolda Wirpszy. „Kultura” 1979, nr 1. | pl_PL |
dc.description.references | Barańczaka S., Wybór wierszy i przekładów. Warszawa 1997. | pl_PL |
dc.description.references | Listy Witolda Wirpszy do Edwarda Balcerzana. „Arkadia. Pismo Katastroficzne” nr 23/24, 2008. | pl_PL |
dc.description.references | Wirpsza W., Przesądy. Mikołów 2011. | pl_PL |
dc.description.references | Wirpsza W., Faeton. Mikołów 2006. | pl_PL |
dc.description.references | Wirpsza W., Faeton II. Mikołów 2007. | pl_PL |
Pojawia się w kolekcji: | Książki/rozdziały (W.Hum.)
|