Abstrakt: | Podejmując te rozważania, sięgnęłam do swojego tekstu Dylematy
współczesnego wychowania sprzed 20 lat14, zastanawiając się, w jakim
stopniu wychowawcze dylematy aksjologiczne, o których pisałam w 1991
roku, zostały rozwiązane bądź rozwiązały się same ze względu na przemiany
społeczne, kulturowe, upływ czasu, a przede wszystkim zmiany w edukacji.
Wśród nich podkreślałam wtedy brak decyzji dotyczących tego, jakim
człowiekiem ma być wychowanek XXI wieku, jakie wartości chcielibyśmy,
żeby samodzielnie, w sposób wolny i bezinteresowny dostrzegał, wybierał,
uznawał, jakim był gotów służyć, jakie chciał realizować i tworzyć. Dylematy
aksjologiczne zawsze będą towarzyszyły działaniom pedagogicznym,
w których jedni – sami funkcjonujący w świecie określonych wartości – oddziałują
na drugich, wpływając na to, co ci uznają i będą uznawać za cenne.
Jest to najbardziej wrażliwa sfera działań pedagogicznych, w tym – przede
wszystkim edukacyjnych. Jednak pozostawienie jej biegowi wypadków,
przypadkom, doraźnej socjalizacji, podważa sens edukacji jako szeroko pojętego
wychowania[…] |