Wstęp

Abstract

"Obszar współczesnego miasta to najczęściej niejednolita urbanistycznie przestrzeń, odznaczająca się raczej chaosem kompozycyjnym niż przejrzystym uporządkowaniem elementów. W wielu przypadkach składa się na nią tzw. stare miasto, stanowiące historycznie ukształtowane centrum, pozbawione już jednak swego kulturowego i symbolicznego znaczenia, wokół którego powstałe osiedla zwartych zespołów bloków mieszkalnych zajęły dawne tereny podmiejskie i stworzyły nową strukturę wielkomiejską. Zaistnienie budownictwa osiedlowego zainicjowało proces marginalizacji tradycyjnej dzielnicowej struktury miejskiej, która sprawiała, że między mieszkańcami a miastem mogły powstawać i utrzymywać się trwałe relacje przynależności i przywiązania oraz świadomość lokalnej tożsamości społeczno‑kulturowej. Na styku tych obszarów różniących się nie tylko fizycznie, ale też społecznie obserwuje się współcześnie, z jednej strony, tendencję przenikania treści kulturowych, z drugiej — zachowywanie przez nie względnej odrębności." (fragm.)