Abstrakt: | Konfederacja Spytka z Melsztyna jest doskonale znana badaczom
XV-wiecznej Polski. Nie może powstać żadne opracowanie poświęcone
układowi sił z tego okresu, w którym nie byłoby o niej wzmianki.
Przez długie lata uważano samą konfederację za przejaw husytyzmu
w Polsce. Jej uczestnicy zgodnie z ówczesnym stanem badań mieli
podpisać ów akt wraz z czeskimi taborytami, popierając tym samym dążenia Jagiellonów do tronu praskiego, jednak przede wszystkim
dlatego, iż ów kraj był ostoją husytyzmu. Poglądy te w dużej mierze
skorygowała Anna Sochacka. Jej artykuł, przedstawiający całą konfederację
w zupełnie innym świetle, stanowił krok milowy na drodze
badań nad tą kwestią. Stanowił jednocześnie krok ostatni, bowiem od
ukazania się wspomnianej pracy minęło już trzydzieści lat, a nikt
więcej nie podjął próby ponownej analizy tych wydarzeń. Tym samym
brak ujęcia tej kwestii z najnowszego punktu widzenia. W związku
z powyższym niniejszy artykuł będzie próbą spojrzenia na konfederację
i towarzyszące jej wydarzenia w oparciu o najnowszy stan
badań. Wydaje się bowiem, iż wiele spraw można obecnie przedstawić
w zupełnie innym świetle i zmodyfikować tym samym powstałe schematy.
Niniejszy artykuł nie stanowi jednak kompleksowego opracowania
wydarzeń z mąja 1439 roku, a jedynie omówienie kilku najważniejszych
kwestii związanych z konfederacją Spytka z Melsztyna, które
— jak się wydaje — można interpretować obecnie inaczej niż trzydzieści
lat temu. |