Myślenie i intuicja w filozofii Arystotelesa

Abstract

Dotychczasowe rozważania pozwalają na stwierdzenie, że myślenie niedyskursywne (intuicja noetyczna) charakteryzuje się: nieorzekalnością, bezwzględną prawdziwością, niezłożonością aktu i przedmiotu, samoświadomością (samozwrotnością) oraz poznawczą realnością. W ten sposób intuicja okazuje się źródłem i istotą myślenia w ogóle, bo myślenie dyskursywne podporządkowane schematom kategorialnych sądów i sylogizmów, ostatecznie ją zakłada i na niej się opiera. Dlatego wbrew utartym opiniom i interpretacjom, wskazującym przede wszystkim na dedukcjonizm oraz empiryzm genetyczny arystotelesowskiej epistemologii, należy uwzględnić i podkreślić właśnie ten zasadniczy czynnik, który pozwala mówić o intuicjonizmie Arystotelesa (choć specyficznie rozumianym) — i to odgrywającym fundamentalną rolę w jego teorii poznania naukowego. [fragment tekstu]