"Kaj my to som?"

Abstract

"Na początek chciałbym opowiedzieć historyjkę, prawdziwą historię, historię pewnej podróży, podróży marzeń - na koniec świata. Taka podróż wydawała się niemożliwa w polskich realiach drugiej połowy lat siedemdziesiątych. A jednak niemożliwe okazało się realne i trzy przyjaciółki, studentki mieszkające w Chorzowie - Joanna, Lucyna i Ruta - w sierpniu 1979 roku, tak jak chciały, wylądowały w Bombaju. W ciągu miesiąca pełnego przygód przemierzyły całe Indie i nie bez trudności dotarły do Nepalu. W Katmandu trafiły na buddyjskie święto - wieczór w blasku ognisk i lamp, w kadzidlanym dymie i zapachu opium, w rytmie bębnów i dźwięku piszczałek. Święto niepodobne do polskiej niedzieli, a zarazem odmienne od hinduistycznych festynów - bez wschodniego zgiełku, emocji i zaduchu stłoczonych ludzi i zwierząt. U stóp Himalajów, w ostrym górskim powietrzu muzyka brzmiała czysto, medytacyjnie. I na tym krystalicznym tle nagle rozległo się wołanie: „Kaj my to som?"" (fragm.)