Od konfrontacji do konwersacji: Irigaray i Braidotti a etyka różnicy płciowej

Abstract

Myśl Rosi Braidotti jest niewątpliwie jedną z atrakcyjniejszych i ożywczych propozycji dla współczesnych teorii feministycznych. Filozoficzna perspektywa Braidotti akcentuje potrzebę zmian i transformacji, a także uwydatnia niewydolność tradycyjnego modelu myślowego filozofii Zachodu i dominującego w niej reżimu Tego Samego. Polityka afirmatywna, za jaką opowiada się badaczka, jest w moim przekonaniu jednym z najważniejszych kierunków myślenia, jaki mogą przyjąć współczesne teoretyczki feministyczne. To właśnie w myśli Braidotti teoria feministyczna odzyskuje swój potencjał i staje się „społecznym i teoretycznym ruchem, który bardziej niż jakikolwiek inny wyraża dwuznaczną wizję łączącą inwencję twórczą z krytyką” (Braidotti 2011, 13). Najbardziej ujmującym wątkiem w myśli Braidotti jest potrzeba twórczego rekonstruowania i odejście od inercyjnego etapu krytycznego. [fragm. wstępu]