Abstrakt: | Dokumenty Magisterium wśród źródeł katolickiej nauki społecznej wymieniają m.in.
konferencje episkopatów danego terytorium. Rada Konferencji Episkopatów Europy stanowi
jednak strukturę specyficzną, której definicja przekracza rozumienie konferencji episkopatu
„sensu stricte”.
Tezą artykułu jest, że podejmując problematykę społeczną w kontekście kontynentu
europejskiego, również Rada Konferencji Episkopatów Europy może być uznana za pełnoprawne
źródło katolickiej nauki społecznej. Artykuł stanowi próbę historycznego i teologicznego
wprowadzenia w tę problematykę.
W części pierwszej przedstawiona została ogólna charakterystyka konferencji episkopatu.
Część druga poświęcona została naszkicowaniu historycznej ewolucji Rady
Konferencji Episkopatów Europy. W części trzeciej, na podstawie wybranych fragmentów
konstytucji Lumen Gentium, dekretu Christus Dominus, motu proprio Ecclesiae Sanctae
oraz listu apostolskiego w formie motu proprio Apostolos suos, wskazano na fundament
teologiczny, w oparciu o który uznać można, że Rada Konferencji Episkopatów Europy
stanowi istotne źródło katolickiej nauki społecznej. |