Ksiądz Władysław Basista jako wychowawca, homileta i logopeda

Abstract

W czasie działalności dydaktycznej księdza Władysława Basisty w latach 1960–2001 śląskie seminarium opuściło i święcenia kapłańskie przyjęło 1258 księży (63,3% wszystkich wyświęconych kapłanów, absolwentów Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego od momentu jego powstania do czerwca 2004 roku). Do tego trzeba dodać absolwentów Wyższego Seminarium Duchownego Ojców Franciszkanów w Panewnikach, gdzie również był wykładowcą homiletyki i fonetyki pastoralnej. Trudno więc przeceniać wkład, jaki wniósł ksiądz Basista w kaznodziejstwo w diecezji katowickiej. W czasie swoich zajęć, odwołując się do najnowszej literatury homiletycznej (zwłaszcza niemieckojęzycznej), wprowadzał studentów w najnowsze osiągnięcia tej dyscypliny. Odwoływał się do bogactwa myśli II Soboru Watykańskiego i orzeczeń I Synodu Diecezji Katowickiej. Nie obniżając wartości treści przekazu kaznodziejskiego, szczególny nacisk kładł na jego stronę formalną. Liczne grono kapłanów zawdzięcza księdzu Basiście dobrze impostowany, naturalny głos i wypracowany tor oddechowy. Poruszając ważne zagadnienie posługi kapłańskiej, jakim jest przepowiadanie słowa Bożego, czynił to z ogromnym poczuciem humoru, a wiele jego wyrażeń przeszło już do historii archidiecezji 42. Z całą pewnością archidiecezja katowicka winna ogromną wdzięczność temu wyrazistemu i zasłużonemu wychowawcy, homilecie i logopedzie[..]