Abstrakt: | Celem artykułu jest wykazanie, że Gilbert Keith Chesterton miał prawdziwą intuicję bytu, taką
jak zdefiniował ją tomista francuski, Jacques Maritain, niemniej niemalże bez towarzyszącego jej
metafizycznego habitusu. Tekst rozpoczyna wyjaśnienie używanych pojęć i krótki wykład teorii
intuicji bytu. Następnie następuje próba dowiedzenia przyjętej tezy na podstawie materiału dowodowego
dotyczącego trzech zasadniczych skutków rzeczonej intuicji: jej właściwego przedmiotu
(do którego „funkcjonalnie” należy włączyć także zasadę tożsamości), zasady racji dostatecznej
i zasady celowości. Następnie dowodzi się, że choć Gilbert Keith Chesterton wykazywał
wysoki poziom zrozumienia powyższych zagadnień, nigdy nie mówił o nich w sposób ściśle metafizyczny
— co wskazuje dokładnie na brak odpowiedniej dyspozycji umysłowej — z jednoczesną
próbą zarysowania skutków tego stanu rzeczy. Tekst wieńczy garść praktycznych konkluzji,
jakie można z niniejszych rozważań wyprowadzić. |