Autobiograficzne i psychologiczne interpretacje "Lorda Jima"

Abstract

"Pozycja Lorda Jima w dorobku twórczym Josepha Conrada podlegała ekstremalnym wahnięciom w ciągu ostatnich 100 lat. Jeden z pierwszych krytyków Conrada, Richard Curie, określił tę powieść jako „przechwaloną”1, a wybitny krytyk brytyjski naszego wieku Frank R. Leavis autorytatywnie stwierdził, że książka ta arcydziełem Conrada nie jest2. Jednak w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych nastąpiło przewartościowanie tych sądów tak, że niektórzy zaliczyli Lorda Jima do dziesięciu najwybitniejszych książek wszechczasów3, a większość uważała za najważniejszą bądź za najznakomitszą pozycję w Conradowskim kanonie4. Nazwano również Lorda Jima „biblią świeckiej moralności”5, stanowiącą „niezbędny składnik literatury europejskiej”6. Różne padały wyroki na tę powieść, ale niezmiennie pozostawała ona na wokandzie wśród utworów najczęściej dyskutowanych." (fragm.)