Ernst Cassirer jako historyk myśli i filozof afirmacji nauki

Abstract

Artykuł przedstawia krytyczną filozofię Ernsta Cassirera oraz przyświecającą jej wielowymiarowość, która pozwala związać policzalną metodologię nauk ścisłych z niepoliczalną metodologią nauk humanistycznych. W tekście podejmuję zadanie przedstawienia myśliciela jako neokantysty postępującego zarówno matematyczno-przyrodoznawczą drogą Kanta, jak i antynaturalistyczną ścieżką Geistesgeschichte, co przystaje do wizerunku Cassirera filozofa a zarazem historyka filozofii, który buduje autorski projekt filozofii kultury. Wskazuję również na ważną dla Cassirera, kwestię historycznej świadomości Wilhelma Diltheya, która dopuszcza interpretację problemu człowieka w kontekście – jak pisze Paczkowska-Łagowska – "historycznej ciągłości tradycji".