Abstrakt: | Wypaczane od czasów nowożytności pojęcia prawdy i wolności zostały radykalnie sobie przeciwstawione
w świecie postnowoczesnym, tym samym rozmywając się: prawda jest kwestionowana,
wolność rozpatrywana w kryteriach determinizmu i zawężona do celów doczesnych. J. Ratzinger/
Benedykt XVI pokazuje, jak bardzo teologicznie adekwatne są to pojęcia (teologia hermeneutyki),
tj. jak mogą być w pełni i ortodoksyjnie rozumiane przez wyznawców chrześcijaństwa. Bóg jest
jedynym gwarantem prawdy (chociażby przez to, że zapewnia istnienie obiektywnej rzeczywistości
poznawalnej rozumowo), wcielony Syn Boży zaś, Logos, jest największym argumentem na jej
osiągalność i poznawalność. Gdy Jezus rzekł: „Ja jestem Prawdą” (J 14,6), tym samym stwierdził,
iż prawda jest uniwersalna i należy do Boga. Z tego też powodu pozostaje powszechnie wiążąca
– stanowi to podstawę wszelkiej etyki. Prawda jest kluczem do interpretacji rzeczywistości oraz
najwyższym (niezależnym) kryterium jej organizowania (również w sensie społecznym i politycznym).
Stąd też zadaniem teologii chrześcijańskiej jest odzyskanie właściwego, chrystologicznego
rozumienia prawdy i wolności dla świata, jak również ich nierozłącznej, zbawczej relacji: „prawda
was wyzwoli”. |