Abstrakt: | "Wspólna Deklaracja w sprawie nauki o usprawiedliwieniu (WDU) przyniosła pogłębione
zainteresowanie nauką o usprawiedliwieniu i wskazała na konieczność jej dalszego
gruntownego przemyślenia, zwłaszcza w kontekście osiągniętego ekumenicznego konsensu
i pozostających nadal otwartych problemów. Przykładem takiej refleksji jest przedstawiana
praca. Jako klucz do uchwycenia zagadnienia omawianego w pracy jawi się właściwe
pojęcie wymienionej w tytule „teologicznej funkcji”. Czym bowiem jest owa „teologiczna
funkcja” w odniesieniu do nauki o usprawiedliwieniu? Czyż w całości nauka ta nie jest właśnie „teologiczna”, a więc zbędne byłoby wyróżnianie tutaj specjalnej „funkcji teologicznej”?
Zagadnienie wyróżnione w tytule autorka tłumaczy przez „funkcję kryteriologiczną”
nauki o usprawiedliwieniu. Ta bowiem pozwala zrozumieć, w jakiej mierze nauka
o usprawiedliwieniu ma wpływ na inne obszary refleksji teologicznej. Pozostajemy więc
na terenie sporu nie do końca rozwiązanego przez WDU (por. nr 18, Aneks nr 3). Pozostaje
pytanie o uściślenie, jaki w istocie wpływ na inne obszary teologii, a w jej obrębie szczególnie
dialogu ekumenicznego, ma nauka o usprawiedliwieniu, jaki więc wpływ na szereg
innych spornych tematów teologicznych mają poczynione w ramach WDU uzgodnienia.
Autorka zauważa, że dla dialogu ekumenicznego szczególne znaczenie ma eklezjologiczny
wymiar tej refleksji." |