Abstrakt: | „Im więcej celebracji w katechezie, tym większy rozwój w wierze”. Przytoczone
słowa przyjęte zostały jako motto ogólnopolskiego sympozjum katechetycznego
pt. Celebracje w katechezie, które odbyło się w 1999 r. na Katolickim Uniwersytecie
Lubelskim. Uzasadniając wówczas dobór tematyki sympozjum, ks. Stanisław
Kulpaczyński zauważył, iż „każdy katecheta […] jest przekonany, że baza treściowa
jego pracy i dobór celów muszą być zakorzenione w słowie Bożym. W sytuacji
katechezy szkolnej czuje się aktualny niedosyt odpowiedniego celebrowania tego
słowa. Sam przekaz treści, zwłaszcza zawężony do metod podających, jest często
mało mistagogiczny i mało owocny. Dlatego warto na nowo uświadomić sobie
znaczenie celebracji liturgicznych w katechezie dzieci i młodzieży”2. Pomimo
podejmowanych od tego czasu prób dowartościowania mistagogicznego wymiaru
katechezy, trudno uznać, że celebracje katechetyczne znalazły już odpowiednią aplikację w szkolnym nauczaniu religii, a zwłaszcza w parafialnej katechezie
sakramentalnej3.
Celem artykułu jest przedstawienie istoty i znaczenia metody celebracji w katechezie,
a następnie funkcji śpiewu i piosenek religijnych jako jej ważnych elementów.
W ostatniej części zostaną poddane analizie plany wynikowe popularnych
podręczników do nauczania religii w klasach I–III szkoły podstawowej w aspekcie
zakładanych przez autorów efektów nauczania pieśni i piosenek religijnych. |