O hodowli in vitro wycinków z łodygi rącznika (Ricinus communis L.) i wilczomlecza tyrlicza (Euphorbia lathyris L.)

Abstract

Przeprowadzono badania in vitro nad wzrostem, organogenezą i anatomią zrostu wycinków pobranych z łodygi rącznika i wilczomlecza tyrlicza. Badano aktywność działania kwasu indolooctowego (IAA), kinetyny (K) i adeniny (A) dodanych do czterokrotnie stężonej pożywki mineralnej White'a. Zauważono, że działanie IAA i K można korelować zmieniając stężenie A. Stwierdzono, że przyrost masy kalusa zależy w większym stopniu niż organogeneza od takich czynników, jak: temperatura, nasłonecznienie i pora roku. Ani skład pożywki, ani wspomniane wyżej czynniki zewnętrzne nie wywierają większego wpływu na proces zrastania się póżnogatunkowych wycinków. Obydwa gatunki charakteryzuje znaczna tolerancja immunologiczna na soki ustrojowe partnera doświadczenia. Wydaje się, że obecność tkanek wilczomleczy wpływa stymulująco na procesy zrostowe i rozwój kalusa u rącznika. Nie zauważono wyraźnych różnic histologicznych w przypadku hodowli roślin in vitro i in vivo. Jednak wyraźny efekt elongacyjny komórek miękiszu kory pierwotnej, perycyklu i rdzenia u rącznika należałoby prawdopodobnie przypisać działaniu IAA. Natomiast efekty organogenetyczne (rozwijanie