Mit i oralność w świetle diagnoz kryzysu kultury nowoczesnej

Abstract

Kategoria wtórnej oralności pojawia się w refleksji nad podstawami ludzkiej komunikacji za sprawą kanadyjskiego badacza, Waltera Jacksona Onga, który jej mianem określa powrót w epoce telefonu, radia i telewizji do form porozumiewania się opartych na przekazie ustnym, natomiast rozumienie rządzących nią procesów natomiast rozumienie rządzących nią procesów i mechanizmów zapośrednicza w obrazie przedpiśmiennej Grecji, wyłaniającym się z analiz Erica A. Havelocka.