Systeme temporel chez Reichenbach

Abstract

Przedstawiona analiza, a raczej krótka refleksja, jest próbą weryfikacji adekwatności proponowanego modelu opartego na relacji między trzema punktami: punktem mowy (S), zdarzeniem (E) i punktem odniesienia (R). Wykazano asymetrię struktury czasów, za którą przemawiają trzy fakty: 1. Nakładanie się punktu mowy z punktem odniesienia w present (extended) jest przykładem redundancji - postulat teoretyczny nie odpowiada realnej sytuacji, w której mamy do czynienia tylko i wyłącznie z dwoma elementami: zdarzeniem i punktem mowy. Analogiczna sytuacja zachodzi w present perfect. 2. Relacje czasowe odnoszące się do przeszłości wyrażonej za pomocą formy progresywnej w simple past lub wyrażające zaprzeszłość (past perfect) są strukturami 3-elementowymi. 3. Nawet jeśli przyjąć istnienie postulowanej relacji S = R (którą wykluczyliśmy) i E = R, to trzeba stwierdzić, że S = R wprowadza różnice czasowe, natomiast E = R - aspektowe. Funkcjonują więc na dwóch różnych poziomach.