Uwarunkowania i społeczne czynniki patologii społecznej : wprowadzenie w problematykę seminarium

Abstract

W XXI wieku wzrasta zainteresowanie problematyką zachowań i zjawisk patologicznych. Oddając do rąk Czytelnika materiały z Ogólnopolskiego Seminarium Naukowego pt. „Patologia społeczna — rozmiary, tendencje, objawy, profilaktyka — w świetle badań empirycznych” , wydaje się zasadne przywołanie choćby w zarysie zagadnień dotyczących patologii społecznej. Mówiąc o patologii społecznej, należy rozumieć jej dwa ujęcia: — patologia jako nauka o zjawiskach patologicznych obejmujących etiologię, symptomatologię i profilaktykę; — patologia jako „zespół zjawisk szkodliwych w sensie indywidualnym lub w sensie grupowym, o określonej genezie, zasięgu społecznym i negatywnych skutkach”. W socjologicznym ujęciu patologia społeczna oznacza stan zakłócenia równowagi społecznej charakteryzujący się osłabieniem więzi społecznych, społecznego systemu normatywnego i aksjologicznego oraz osłabieniem i rozregulowaniem mechanizmów kontroli społecznej.