Pedagodzy praktycy o profilaktyce w pracy z młodzieżą zdemoralizowaną i przestępczą

Abstract

Zmiany, jakie zachodzą w naszym kraju wskutek transformacji społeczno- ustrojowej, rzucają nowe wyzwania naukom o wychowaniu, ale i pociągają za sobą przemiany w systemie wychowania, w opiece i terapii. Wiążą się one ściśle z demokratyzacją naszego życia, wprowadzeniem gospodarki wolnorynkowej oraz otwarciem na kraje zachodnie poprzez przepływ wzorców kulturowych i cywilizacyjnych. Zmiana systemu politycznego oraz konsekwencje postępującego globalizmu pociągają za sobą wiele zagrożeń cywilizacyjnych i społecznych, które w skutkach — w sposób bezpośredni lub pośredni — wywierają dotkliwe piętno na rozwoju dzieci i młodzieży. Zaburzenia w socjalizacji młodej generacji społeczeństwa należą do negatywnych zjawisk, które spotyka się coraz częściej i odczuwa się coraz dotkliwiej. Szczególnie niebezpieczne są — z punktu widzenia społecznego — czyny karalne popełniane przez osoby nieletnie i przejawy demoralizacji o dużym nasileniu agresji. Według A. Nowak, „przestępczość nieletnich jawi się powszechnie jako ważny problem społeczny, wymagający wyjaśniania i opisu, a przede wszystkim prowadzenia w tym zakresie interdyscyplinarnych badań, których zasadniczym celem jest poszukiwanie skutecznych działań w zakresie przeciwdziałania przestępczości nieletnich”.