Sylwetka polityczna biskupa Stanisława Adamskiego w latach 1945-1952

Abstract

Począwszy od IV wieku wir życia wciągał biskupów Kościoła katolickiego do czynnego uczestnictwa w działalności politycznej. W ostatnich dwóch stuleciach obserwujemy jednak znamienne wycofywanie się hierarchii kościelnej z aktywności politycznej. Pierwszym sygnałem nadchodzących zmian była rewolucja francuska i następnie upadek Państwa Kościelnego. Do całkowitego odejścia duchowieństwa od aktywności na arenie życia politycznego nigdy jednak nie doszło. W czasie rewolucji francuskiej doszło wprawdzie do historycznego rozerwania związku tronu i ołtarza, mimo to nadal hierarchia kościelna wciągana była, czasem wbrew swej woli, w życie polityczne nowoczesnych społeczeństw. Dzieje się to z tej prostej przyczyny, że aktywność duszpasterska obejmuje człowieka będącego członkiem dwóch autonomicznych społeczności: religijnej i świeckiej — państwowej. Biorąc pod uwagę ten aspekt duszpasterstwa należy podkreślić wyjątkowe znaczenie publicznej obecności biskupów — hierarchicznych przedstawicieli społeczności religijnej. Rola biskupów zwykle wzrastała w chwilach, gdy zmuszeni byli zastępować nieobecne struktury władzy politycznej (Fragment tekstu).