DC pole | Wartość | Język |
dc.contributor.author | Nowicki, Andrzej | - |
dc.date.accessioned | 2020-12-22T09:13:41Z | - |
dc.date.available | 2020-12-22T09:13:41Z | - |
dc.date.issued | 2002 | - |
dc.identifier.citation | Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, T. 35, nr 2 (2002), s. 252-264 | pl_PL |
dc.identifier.issn | 0137-3447 | - |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12128/17961 | - |
dc.description.abstract | Właściwa recepcja problemu zawartego w tytule artykułu wymaga najpierw ukazania historycznego tła, w którym nasz autor tworzył swoją hipotezę. Punkt wyjścia tej refleksji stanowi ogólna charakterystyka eschatologii
na przełomie XIX i XX w. Stan eschatologii tego okresu jest odzwierciedleniem sytuacji panującej
w ogólnej teologii, którą można z powodzeniem nazwać teologią neoscholastyczną. Dominowały w niej takie elementy, jak esencjalizm oraz związana z nim statyczność i urzeczowienie. Następnie przesadne skłonności
do spekulacji, połączone z równoczesnym wyizolowaniem z życia poszczególnych traktatów, co powodowało brak żywego związku z praktyką. Oprócz tych wspólnych z teologią ogólną, ujawniły się również cechy
właściwe tylko eschatologii, a mianowicie teologiczny futurologizm i skrajna apokaliptyczność. Krytykę tego stanu eschatologii okresu przełomu XIX i XX w. trafnie przedstawił Y. Congar, nazywając eschatologię
„fizyką rzeczy ostatecznych” (Fragment tekstu). | pl_PL |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.rights | Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ | * |
dc.subject | eschatologia | pl_PL |
dc.subject | śmierć | pl_PL |
dc.subject | Ladislaus Boros | pl_PL |
dc.title | Fenomen śmierci w ujęciu Ladislausa Borosa | pl_PL |
dc.type | info:eu-repo/semantics/article | pl_PL |
Pojawia się w kolekcji: | Artykuły (W.Teol)
|