Ralf Balke: Izrael (…) – recenzja

Abstract

Konflikt izraelsko-palestyński (określany mianem konfliktu bliskowschodniego) od przeszło pół wieku warunkuje realia w rejonie Bliskiego Wschodu. Niewątpliwym bodźcem, który sprawił, że obszar ten w ciągu kilkudziesięciu lat zyskał miano jednego z najbardziej konfliktogennych regionów świata, stało się proklamowanie (14 maja 1948 r.) i permanentne umacnianie pozycji państwa Izrael wśród krajów arabskich. Dokonując w tym momencie pewnej retrospekcji, warto podkreślić, że do początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku znaczenie Bliskiego Wschodu opierało się w polityce międzynarodowej na dwóch głównych filarach. Z jednej strony był on zasadniczo postrzegany przez pryzmat wojen toczonych pomiędzy Izraelem a państwami arabskimi, z drugiej zaś - w kategoriach rywalizacji Stanów Zjednoczonych i ZSRR o wpływy w regionie dla nich strategicznym (w tym zaangażowania USA po stronie Izraela, ZSRR zaś - na rzecz krajów arabskich i Organizacji Wyzwolenia Palestyny). W ciągu kilkudziesięciu lat wielokrotnie pojawiały się inicjatywy pokojowe, zarówno ze strony krajów arabskich, państw zachodnich, jak i organizacji międzynarodowych, nie przynosząc jednakże trwałego rozstrzygnięcia sporu [...].