Officium "Proponendi et exponendi omnia" (kan. 1432) in favorem veritatis : znaczenie animadveriones obrońcy węzła w procesie o nieważność małżeństwa

Abstract

W obliczu starych i nowych wyzwań, przed którymi staje Kościół u progu XXI w., niczego ze swej aktualności nie straciła soborowa idea aggiornamento. Atrakcyjny radykalizm i duchową nośność tej idei optymalnie unaocznia jej praktyczna emanacja: ewangeliczny imperatyw, a zarazem podstawowe zadanie we wspólnocie zbawionych (wspólnocie współuczestnictwa i współodpowiedzialności określonej „prawem Ducha i Miłości”) – pogłębiania sakramentalnych więzi łączących Boga z ludźmi, czyli budowanie bosko-ludzkiej communio. Niestrudzenie budzić tę świadomość mają – jak to ujmuje w encyklice Veritatis splendor Jan Paweł II – wszyscy powołani do „głębokiej więzi z Kościołem, z jego tajemnicą, [...] życiem i misją” tudzież do dawania świadectwa „wiary szukającej zrozumienia” (Fragment tekstu).