Kilka uwag o teologii ikony "Chrystusa Wielkiego Kapłana" w świetle pneumatologiczno-sakramentalnej koncepcji ikony Paula Evdokimova

Abstract

"Malarstwo ikonowe, choć tradycyjnie łączone z Kościołem prawosławnym, jest dziedzictwem całego chrześcijaństwa. Początków ikony możemy doszukiwać się zarówno w najstarszych figuratywnych przedstawieniach chrześcijańskich (wystarczy wspomnieć tu chociażby „malarstwo” katakumbowe), jak i świeckich, takich jak realistyczne malarstwo Cesarstwa Rzymskiego czy portrety trumienne z egipskiego Fajum1. O wielkiej popularności i ważności ikony dla starożytnego chrześcijaństwa świadczy przede wszystkim fakt ogromnych sporów, a nierzadko i walk, których powodem był właśnie kult ikon. Dopiero II Sobór Nicejski (787), jaki się odbył się przed Wielką Schizmą, zakończył okres ikonoklazmu i uroczyście uprawomocnił kult ikony w życiu chrześcijan." [...] (fragm.)