Skip navigation

Zastosuj identyfikator do podlinkowania lub zacytowania tej pozycji: http://hdl.handle.net/20.500.12128/20187
Pełny rekord metadanych
DC poleWartośćJęzyk
dc.contributor.advisorGałązka, Alicja-
dc.contributor.authorJarosz, Joanna-
dc.date.accessioned2021-05-06T10:39:40Z-
dc.date.available2021-05-06T10:39:40Z-
dc.date.issued2020-
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.12128/20187-
dc.description.abstractIstnieje coraz więcej dowodów na to, że coaching może wpłynąć na poprawę inteligencji emocjonalnej i dobrostanu jednostki. Celem niniejszego badania jest analiza roli coachingu jako podejścia wzmacniającego inteligencję emocjonalną i dobrostanu, ze szczególnym uwzględnieniem roli aspektów psychoedukacyjnych w tym procesie. Niniejszą pracę otwiera Część I, w której przedstawiono kontekst badania, dokonano dokładnego przeglądu literatury naukowej dotyczącej pojęć coachingu, dobrostanu, inteligencji emocjonalnej i psychoedukacji, a także umiejscowienia coachingu w różnych kontekstach pedagogicznych. Część II pracy zawiera dokładny opis metodologii badań: projektowania badań, metod, technik i narzędzi badawczych, projektu badań empirycznych oraz procedur gromadzenia i przetwarzania danych. Wyniki badań są następnie zaprezentowane i omówione w części III pracy. Do badań wykorzystano metodę quasi-eksperymentu i ankietę. Ogólna populacja liczyła 300 osób dorosłych na wczesnym etapie kariery w branży technicznej. Grupa Eksperymentalna do badania została wybrana spośród 200 pracowników start-upu z branży technicznej w Barcelonie - wszyscy dorośli na wczesnym etapie kariery (24-35 lat). Rozdano ankiety diagnostyczne w celu pomiaru poziomu inteligencji emocjonalnej i dobrostanu w dużej populacji oraz w Grupie Eksperymentalnej na początku badania. Poziomy inteligencji emocjonalnej i dobrostanu uczestników eksperymentu zostały zmierzone po zakończeniu programu coachingu i porównane z poziomami ex ante , a także z poziomami wyjściowymi populacji ogólnej. W końcowej części opracowania załączono dyskusje ograniczeń wybranych metod i procedury badawczej, omówiono kierunki przyszłych badań oraz praktyczne zastosowania uzyskanych wyników. Wyniki pokazały, że program coachingowy doprowadził do zwiększenia inteligencji emocjonalnej i dobrostanu we wszystkich ich wymiarach. Praca dostarcza dowodów na to, że coaching może być skutecznym podejściem do poprawy inteligencji emocjonalnej i dobrostanu. Uzyskane wyniki mają zatem zasadnicze znaczenie dla rozwoju różnych metod pracy z jednostką - takich jak coaching - służących poprawie inteligencji emocjonalnej i dobrostanu w różnych obszarach życia osobistego, a także w sferze zawodowej.pl_PL
dc.language.isoenpl_PL
dc.publisherKatowice : Uniwersytet Śląskipl_PL
dc.subjectpsychoedukacjapl_PL
dc.subjectdobrostan psychicznypl_PL
dc.subjectcoachingpl_PL
dc.subjectinteligencja emocjonalnapl_PL
dc.titlePsychoeducational Role of Coaching in developing Emotional Intelligence and Well-Beingpl_PL
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesispl_PL
Pojawia się w kolekcji:Rozprawy doktorskie (WNS)

Pliki tej pozycji:
Plik Opis RozmiarFormat 
Jarosz_Psychoeducational_Role_of_Coaching.pdf2,92 MBAdobe PDFPrzejrzyj / Otwórz
Pokaż prosty rekord


Wszystkie pozycje w RE-BUŚ są chronione prawem autorskim chyba, że zostało wskazane inaczej.