Profilaktyka pesymizmu i negacji życia w szkole

Abstract

Duchowe otępienie współczesnej kultury wydaje się mieć swoje źródło w jednostronnym rozwoju inteligencji racjonalnej1, która zmniejsza wagę wrażliwości emocjonalnej i duchowej subtelności człowieka, utrudnia pogodne wychylenie człowieka ku człowiekowi, a tym samym skuteczne przeciwdziałanie destruktywizmowi społecznemu. Stosunkowo trudno likwidować przejawy zła koncentrując się na samym rdzeniu tegoż zła, z pomocą przychodzi wówczas wiedza o dobru, pragnienie powszechnego dobra, a zwłaszcza radość jego uskuteczniania. Podobnie rzecz ma się z destrukcją społeczną, prawdopodobnie nie usuniemy negatywnych zachowań społecznych eksponując je ponad miarę, skuteczniejsza może okazać się nieoczekiwanie decentracja naukowa, skupienie się raczej na „pozytywności” wychowania niż zaabsorbowanie jej zaprzeczeniem. (...)